Katha ni: RG Bonalos
Nanunuot na lamig ang nararamdaman
Sa buwan ng Nobyembre sarili tinatahan
Lungkot at hapdi sa mata masisilayan
Ng babaeng umaasa patuloy lumalaban
Sa araw na itinakda kanyang nakilala
Lalaking karunungan at tatag dala dala
Pighati at ligaya parehong makikita
Kaya ang babae nagsimula magduda
Kanyang natanaw ang suot na maskara
Ng bagong kakilala na kunwari masaya
Agad inalam ang dalang problema
Sinagot ang tanong na puno ng tiwala
Walang pakundangan lahat ay sinabi
Kasabay ng pagtulo ng luha sa pisngi
Mabigat na pasan pighati napawi
Pumalit matamis at tunay na ngiti
Araw nagdaan hindi namamalayan
Lalaking nakilala naging kaibigan
Araw at gabi puno ng kwentuhan
Tawanan kulitan walang katapusan
Hindi maikakaila kaibigang maituturing
Suliranin nawawala kapag magkapiling
Pagkakaibigan unti unting lumalalim
Konting pagtingin umusbong ng palihim
Nahulog ang loob ngunit ayaw paniwalaan
Inakalang kaibigan lamang kanyang naibigan
Pagkakataon ibinigay upang mapatunayan
Pag-ibig na alay ay pawang katotohanan
Lumipas ang araw kanyang napagtanto
Pagsasama ng tapat hindi dapat mahinto
Pagmamahal tiwala at pagiging kuntento
Tinanggap ang pagsinta kasabay ng pangako
Paggiliw na tunay tapat walang kapantay
Lahat ibibgay ng walang kapalit na hinihintay
Paghihirap sakit at saya haharaping sabay
Hawak-kamay mananatili sayo habambuhay
Mga Komento
Mag-post ng isang Komento